Sunday, March 3, 2013

കവിത വഴുക്കുന്ന നേരങ്ങള്‍.




ഒടുവില്‍ ..
ഞാനത് തീരുമാനിച്ചു
കവിതയില്‍ മുങ്ങിച്ചാവാം..
ചാടി.
ആസിഡ് വീണ പോലെ
തൊലി നന്നായി പൊള്ളിയെന്നല്ലാതെ
കവിതയ്ക്ക് കൊല്ലാന്‍
കഴിയുമായിരുന്നില്ല.

കവിത
കരിച്ചു പിരിച്ച്
കയറാക്കി മുറുക്കിയപ്പോ
കഴുത്തില്‍ വീണത്‌  വനമാല !!!!!

കവിത കൊണ്ട്
കൈ ഞരമ്പ്‌ കീറി .
പാമ്പിന്‍ നെയ്യ്  പോലെ
മുറികൂടി ഒഴുകി വരുന്നു
പുതു  കവിത ..!!

ഒടുവില്‍ സിരയിലേക്ക്
കുത്തി വെച്ച ഡോസ്
ശലഭച്ചിറകുകള്‍ മുളപ്പിച്ച് അനന്തതയിലേക്കു-
യരം വെക്കാന്‍ വെമ്പിച്ചിണുങ്ങുന്നതും
നോക്കിയന്തം വിട്ടിതാ കുന്തിച്ചിരിക്കുന്നു     ..!!!!

No comments:

Post a Comment